Special Force Weekend - Reisverslag uit Oshakati, Namibië van Jikke Notebomer - WaarBenJij.nu Special Force Weekend - Reisverslag uit Oshakati, Namibië van Jikke Notebomer - WaarBenJij.nu

Special Force Weekend

Door: Jiksel

Blijf op de hoogte en volg Jikke

19 September 2006 | Namibië, Oshakati

Zo daar was ik dan alweer en deze keer wil ik het eigenlijk ook proberen het heel kort te houden, maar dat zal wel een hele uitdaging zijn als ik jullie allemaal wil vertellen wat ik dit weekend heb gedaan. En dit is nog al wat. Vandaar ook dit onderwerp van vandaag het “Special Force Weekend”. Dit was een weekend georganiseerd door Divisie 3 in Rundu voor alle Divisies en Corpse kantoor. Dit weekend stond vol van workshops met onderwerp HIV/AIDS uiteraard. Hoe staat het ermee, hoe zijn de statistieken. Hoe kunnen we de mensen in het veld nog betere informatie geven, enz. ook hadden we gast sprekers zoals de Minister van gezondheid, een Traditionele Leider van de omgeving. Ja, kan zeggen heel enerverend allemaal, maar we hadden gelukkig niet hele dagen workshops maar alleen in de ochtend en in de middag was het tijd voor onze eigen Olympische Spelen tussen de Divisies en kantoor. Ja, ze zijn hier gek op spelletjes doen vooral als er iets te winnen valt. Dit is de eerste keer dat dit weekend georganiseerd werd en onze Divisie Commander Damiana was zeker erg gefixeerd dat wij de wissel beker naar huis zouden nemen. Ze is erg gefocussed hierop en dit geeft helemaal GEEN stress. Maar het mocht de pret niet drukken we zijn er vol tegen aan gegaan uiteraard en de spellen die gespeeld moesten worden waren dan ook vrij verschillend van volleybal tot arm worstelen.
Ja, echt geweldig al zeg ik het zelf. We hebben ons kostelijk vermaakt. Maar mensen laten we wel wezen we waren daar dan niet om alleen maar een beetje spelletjes te spelen. Al was dat wel wat ik het leukste vond van het hele weekend. Nee, serieuze workshops hebben we ook gehad. Waar we allemaal ook actief in mee moesten doen. in discussies en rollenspellen. Dit is best wel interessant want de mensen zijn niet zo opgeleid zoals wij net als ik de laatste keer al zei. Om voor zichzelf te denken en dit ook nog hardop te zeggen is al heel wat. Dan rollenspellen spelen is voor hun echt iets waar zich niet comfortabel in voelen. Wij DI’s daarentegen vinden dit geweldig dit is ook wat we in Europa krijgen qua educatie en het kan niet gek genoeg gaan als je in een rollenspel zit. Ook om het een stuk interessanter te maken natuurlijk. Dus veel gelachen ook inde workshops. Ja, uiteindelijk denk ik wel dat het wel zin heeft gehad om dit te doen met alle Special Forces, want dan wordt gewoon alles even herhaalt voor hun. Niet dat wij het als DI’s echt nodig hadden, want dit was echt gewoon weer basis dingen over HIV/AIDS, maar omdat de educatie om ons heen zo laag is. Hadden wij soms het idee dat we weer wat nieuws aan het vertellen waren. Dit is soms ook wel beangstigend dat je dit idee krijgt, want ja, dit zijn mensen net als wij Special Forces en ook educatie geven aan de Field Officers. Dus als het voor hun nieuw is deze basis weetjes. Wat vertellen ze dan in hemelsnaam in de lessen??? Ja, erg beangstigend allemaal. Niet te lang over nadenken anders wordt je helemaal gek en dat zou nog eens tijd verknoeierij zijn .
Nee, maar de plaats waar we zaten was Rundu en dit ligt eigenlijk echt gewoon naast Angola. Alleen de rivier de Kavango ( als dit niet correcte naam is dan spijt me dat, maar denk wel dat dit goed is) ligt tussen Rundu en Angola. Dus in de avond wij ook als van die stomme toeristen zwaaien naar Angola en proberen te communiceren met de Angolese mensen, maar Portugees is niet wat we spreken en de locale taal helemaal niet dus. Was wat lastig. Maar het meest indrukwekkend was ook dat we een klein boot tochtje maakten over deze rivier en de mensen van Angola hadden volgens ons hun was dag ofzo, want ze deden hun eigen was qua kleren en ze waren zichzelf ook gewoon aan het badderen daar. Dit in grote getale eigenlijk. Dus dan merk je weer hoe goed je het eigenlijk wel niet hebt als je toch gewoon de luxe hebt van huis met stromend water ook al is het dan niet altijd warm, maar toch je staat daar niet te badderen en je kleren te wassen naast koeien en ezels. Maar het geeft allemaal niets. Ze blijven rustig zwaaien en lachen naar je al is het de normaalste zaak van de wereld. Wat ook wel heel mooi was dat je ook nog wat ruines kon zien van de oorlog daar in Angola. Ze staan daar gewoon nog en daar wordt gewoon een soort tentje omheen gebouwd en daar wonen dus nog steeds mensen ondanks dat het eigenlijk gewoon niets is.
Zo ja, maar om even van de hak op de tak te springen. Ik kan jullie melden dat mijn Divisie natuurlijk de wisselbeker heeft gewonnen en mee naar huis mocht nemen!!! Ja, ja, we waren gewoon te goed, ugh !!
Wat ons als DI’s ook erg is opgevallen dit weekend is dat Afrikanen niet echt spontaan hele gekke dingen doen. zoals er was een zwembad in de Loge waar we waren een heel kleintje maar toch uitnodigend voor wat ravotterij zal ik maar zeggen. Je kunt dit niet met de Afrikanen doen, want de meesten van hun kunnen niet zwemmen en zijn toch nog wat bang voor water, maar dat mag de pret niet drukken je vind altijd wel een slachtoffer om er in te dumpen. Werkelijk ik had het makkelijkste slachtoffer allertijden end t was Elena. We liepen gewoon langs het zwembad en ik zei nog zo, heb je je telefoon in je zakken zitten. Onozele gans nog niets door dus staat langs het randje van zwembad en zegt ja. Ik zeg geef die dan ff moet ff iets checke. Werkelijke ze geeft me dat ding en ik kijk haar aan en zeg nog steeds niets door. Elena: “nee, wat dan?”zo een klein duwtje was genoeg en mevr lag met de kont in het water. Mocht het niet gebeuren dat Justin achter mij stond en mij per direct er achter aan gooide!!! Dit was niet geheel de planning maar goed zat er wel aan te komen natuurlijk . Dacht slim te zijn, maar had niet op slimme Amerikaan gerekend. Nou ja en daarna was het gewoon iedereen het water in. Ja, was heel gezellie kan ik zeggen.
Dus ja, goed weekend gehad kan er niets anders van zeggen. Wat ook heel grappig was is dat we hebben heel vaak zang en dans in alle meetings en vergadering allemaal heel traditioneel. Dus daar wouden wij ook wel even in schepje bij doen door es een keertje niet traditionele Afrikaanse dans maar iets uit onze wereld. Dus wij ernstig opzoek naar iets grappigs. En ja, je denkt gelijk aan de Macarena, maar het is de ketchup song geworden uiteindelijk. Dus snel liedje op de kop getikt en verdraaid hard oefenen in de huiskamer en dan in het weekend iedereen zover krijgen om de Ketchup dans te dansen op de ketchup song. Nou mensen het is gewoon een aardigheid om te zien. Ik zeg wel steeds deze mensen hebben echt ritme gevoel, maar dit dansje was toch wel een beetje moeilijk voor ze. Maar we hadden iedereen op de been zelfs de Corpse Commander vna TCE Namibië was razend enthousiast. Hier ook filmpjes van gemaakt, maar die kan ik niet op internet zetten. Wel jammer, want je piest echt bijna in je broek van het lachen ziet er zo belachelijk uit. Haha 
Hoop dat het ook bij iedereen nog steeds heel goed gaat. Geen rare dingen en anders hoor ik het graag natuurlijk. Blijf graag op de hoogte van alles.
Ja, Walter ook van jouw hou me op de hoogte van al je perikelen in je leven. Ben erg benieuwd over dit alles.
Leafs

  • 19 September 2006 - 16:08

    Walter:

    Hee Jik!

    Je moest eens weten wat jij allemaal al weet wat anderen nog niet eens weten. Dusse....trust me! We gaan zeker nog bellen de komende weken hoor en ik ga je alles in detail vertellen.....

    Hee kanjer....have fun daar he?! Enne.....smile! smile! smile!

    xxx
    Walter

  • 19 September 2006 - 18:53

    Dewi:

    Kort houden nou jik dat lukt je niet en moet je ook niet doen.. Ik geniet te veel van je verhalen.
    Gaat het goed met je???
    Hier gaat alles op rollen hihihi. Kan alleen niet wachten om weer eens te gaan stappen..........

  • 20 September 2006 - 11:00

    Fam. Pantjes:

    Jikke,

    Leuke site zeg zo kunnen we je elke week volgen wat je gedaan hebt. Er zitten echt leuke verhalen tussen en wat beleef je wat.
    Nog bedankt voor je mail echt heel leuk zo weet je ook wat er op de andere kant van de wereldbol afspeelt

    Hou je taai en tot horens
    groetjes van De Wieren

  • 26 September 2006 - 12:46

    Maarten Boss:

    hoi jikke, avontuurlijk bestaan zeg. het echte leven he? ben bijna met berder 7 weken met net-5 weggeweest naar azie met de Peking Express, TV-programma . helaas door alle selecties heen en toch in de programmering uitgevallen. anders waren we met 4 weken al weg geweest...
    hoe staat het met jou/ ik vraag me af wanneer je weer terug bent, ben de datum kwijt. we gaan hier nog wel het nodige aanpassen qua uren dus moeten we weten wat jouw toekomstplannen een beetje zijn. zie je kans om eens te reageren?
    liefs maarten

  • 27 September 2006 - 19:04

    Juliet En Boukje:

    Hey Jiksel!!
    Wij zitten met z'n 2en achter de pc.. even je verhalen te bewonderen (jul).. Het is weer een leuk verhaal en kort verhaal dat lukt je inderdaad niet! Je maakt natuurlijk heel wat mee, klinkt erg gezellig allemaal en wie is toch die Graham?? :p haha.. Nou wij horen graag de in's en outs via de mail!! We wachten vol spanning..
    Dikke tút Juul en Boukje

  • 28 September 2006 - 10:20

    Renny:

    He lieverd,

    Lang niks van me laten horen, mijn mail werkt niet, dus moest even zoeken om je site.
    Als mijn mail weer werkt, zal ik je even van alles op de hoogte brengen. Van VALENTINO en de rest.
    Ik hoor wel, je geniet met volle teugen, wens je veel plezier.

    Dikke kus Renny, Carin en Roos

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Namibië, Oshakati

Jikke
Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 157
Totaal aantal bezoekers 39042

Voorgaande reizen:

14 Januari 2006 - 17 Maart 2007

Mijn eerste reis

Landen bezocht: