Mijn eerste indrukken van Namibië

Zo mijn eerste weekjes zitten er nu alweer op hier. Het is ongelooflijk hoe snel dat wel niet gaat. Denk ook dat het komt omdat ik niet echt heel laat op bed ga elke avond. Dit komt gewoon ook omdat ik veel nieuwe dingen ervaar, maar het lopen in het veld valt ook wel wat over te zeggen. Ja, op 25 km per dag wordt niet gekeken het is zelfs meer. Ja, de benen wagen werkt prima hier zal ik dan ook maar zeggen. Waar ik me vooral mee bezig hou is educatie van mijn Field Officiers. Dit zijn de mensen die ik als het ware onder mijn hoede heb. Zij gaan het veld in en bezoeken elke dag mensen in verschillende kleine dorpjes. Hier doen ze dan 1 op 1 gesprekken over HIV/AIDS en als ze hun status niet weten dan proberen om de mensen zo ver the krijgen om zich te laten testen, want ja als je het niet weet dan kan je ook niets doen om het tegen te gaan. Nou dat het niet verder verspreid. Maar ik hou me ook bezig met hoe kan het ook anders de gezondheid van iedereen onder de Field Officiers dit zijn in totaal zo pak hem beet 200 mensen. Dus hebben ze een probleem wat dan ook dan komen ze bij mij of ik bij hun. Dan hebben we het erover en ik help ze mocht het nodig zijn in de actie die ze moeten ondernemen. Kan bezoek in ziekenhuis zijn of toch een psycholoog benaderen of andere kleine dingetjes die ze dwars zitten. Dit doe ik niet alleen dit doen we met zijn 3en. Alisa, Damiana en ik. Damiana is ook onze baas in dit geheel. Ze komt uit Spanje en heeft al sinds 23 jaar HIV. Maar mensen echt een super wijf zeg. Zit nog maar sinds 10 jaar aan de medicatie dus dat is niet lang als je kijkt hoe lang ze er zonder heeft geleefd. En voor de rest is ze ook straight to the point en dat past mij ook wel zoals iedereen wel weet. Maar deze week een aantal dorpjes moeten bezoeken samen met een Field Officier, gewoon om te kijken hoe doen ze het. Is het correct wat ze doen of hebben ze hier en daar nog wat sturing nodig. Zo ja, dan kan ik dat later weer in een meeting een korte les over geven en anders maak ik er een hele cursus dag over. Ja, we willen tenslotte dat het goed gaat. In het educatie gedeelte daar zit ik nu met Onias uit Botswana en Justin uit Amerika in. Dus wij maken samen wat cursus dagen en training. Wat moet er in? Wat is niet goed genoeg ontwikkeld en wat doen we eraan? Hoe lossen we dat op? Volgende week heb ik 4 dagen volop les geven aan de nieuwe Field Officiers die aangemeld zijn. Dus die hebben een 3 wkn lange non stop les. Ik geef daarvan 4 dagen. Zo doet iedereen een beetje zodat ze ook verschillende mensen hebben. Ben er benieuwd hoe het is zeker een uitdaging. Heb al een paar keer voor 30 man moeten lesgeven. Dit is opzich geen probleem, maar wat de uitdaging vooral is de engelse taal. Ze spreken het JA, maar niet echt geweldig. Ook dit nog geen probleem, maar ik heb een kleine afwijking net zoals de meesten DI’s dat hebben we praten te snel engels en dat verstaan ze niet. Dus het is voor ons bijna achteruit praten en dan kunnen ze het volgen. Maar gelukkig zijn de Afrikanen heel geduldig en heel vriendelijk. Dus ja, gaat goed komen. Ik heb er hoop op. Haha.
Maar om even terug te komen op hoe veel ik wel niet moet lopen per dag. Nou is daar niets mis mee, maar de velden waar we in werken is erg ver weg. Dus eerst neem ik een taxi naar Verweggistan. Zo rond de 150 km verderop van mijn huis. Dus we staan vroeg op 6 uur en dan half uur later langs de weg en in de taxi. Nu kan ik zeggen een taxirit hier is een ervaring op zichzelf. Waarom dan. Mensen die wel in Afrika zijn geweest die weten dat de minibusjes niet eerder weg gaan totdat de bus totaal vol is. Hier met de taxi auto is bijna hetzelfde en je kan je niet voorstellen hoeveel mensen er in een toyotaatje kunnen. Dit is heel veel op zijn minst 6 mensen en exclusief chauffeur. Bier en daar nog een geit erbij of in de open kofferbak als er echt geen ruimte is in de auto. Dus ja, ik kan niet anders zeggen het is gezellig in de auto en zeker knus. Maar je mag natuurlijk als je gecheckt wordt door politie niet met zoveel mensen in de auto zitten dus voordat je bij de politiecontrole punt bent. Gooi wat mensen eruit. Laat ze langs de politie lopen en na de controle punt stappen ze gewoon in. Nu denk je zien de politie mensen dit niet. Jawel dit zien ze zeker, maar toen je bij controle punt was toen was het goed. Dus niet druk maken over het andere. Ja, moet er elke keer zeker weer om lachen. Heb ook wel een paar keer gehad dat de auto uitslaat en niet weer aan. Wat doe je dan. Nou dan ga je duwen en hopen dat ie weer aanslaat en dan rij je rustig verder. Ja, kan niets anders zeggen dat het heel interessant is om zo vervoerd te worden. Ik zal niet in hele details treden hoe alle auto’s eruit zien in welke ik stap, want dan slaapt mien Mem niet meer, maar ik denk dat jullie wel een idee hebben. Ook zoals iedereen mij ook gewaarschuwd heeft, “denk goed om je tas” dat is echt waar, want als je van 1 taxipunt naar een andere gaat dan heb je wel eens de kans om aan 3 kanten aan je getrokken wordt door de taxi chauffeurs die graag willen dat jij in hun taxi komt zodat ze weer kunnen verdienen. Ja, ik kan niet anders zeggen ik mis mijn eigen autootje, maar deze ervaring is ook iets dat moet je mee gemaakt hebben . In het stadje waar ik dan leef is het zo dat we wat luxe hebben. Niet vervelend, maar als je dan in het veld gaat dan is het echt waar plagge hutten wat je ziet en gewoon wat je ook op televisie wel ziet in de reportages. Dit is het eigenlijk, ondervoeding, slechte hygiëne, overal straathonden, koeien, ezels, geiten. Iedereen (mens dier) wast,plast, drinkt iedereen uit het zelfde water. Het is als je hier rond loopt heel normaal dat je overal geiten, ezels en koeien ziet lopen. Meestal in groepjes lopen ze langs de weg. Je weet niet bij wie ze horen of wat dan ook ze lopen daar gewoon. En als je heel vroeg weg moed dan zie je de mensen langs de weg gewoon een van de koeien slachten en het vlees verkopen ze dan langs de weg. Hoe ze een koe slachten is een ervaring die ik liever WEL had gemist. Ik weet niet hoe ze een koe dood maken in Nederland, meestal met kogel dacht ik. Hier doen ze dat geheel anders. Je denkt eerst als je ver weg staat dat iemand staat te houthakken. Dit is dus niet geheel waar. Ze maken de koe dus dood met een bijl. Als je het goed doet is het 1 klap tussen de ogen, maar deze keer was dat niet geheel het geval. Denk misschien te weinig kracht of de bijl was bot. Ik weet het niet, maar het is hier heel normaal. Ben niet gauw beroerd maar dit sloeg letterlijk en figuurlijk ALLES. En het vlees hing later langs de weg van dezelfde koe.
Maar dit was het voor nu. Denk dat het nu wel goed genoeg was voor vandaag. Was gezellig en tot later.
O ja, voor dat ik het vergeet, mensen ik zit dan in Verweggistan, maar heb wel een adres voor dingen die jullie graag met mij willen delen. Namelijk:

DAPP TCE Namibië
Tav DI Jikke Notebomer, Division 2
P.O. Box 448
Oshakati, Namibië
Africa

Leafs