Zon, Zee en strand....

Zo daar was ik dan alweer. Tuurlijk zitten jullie te wachten wat ik allemaal met René, Harmke en John heb gedaan vorige week toen ze bij me op visite waren. Nou heel veel en was erg gezellie, maar aangezien ik de foto’s nog niet heb van dit uitstapje wordt het een verhaal voor later. Erg leuk was het wel. Zo dat hebben jullie maar weer in de pocket zal ik maar zeggen.
Maar ik heb genoeg te vertellen want het is een enerverende week geweest deze week. Misschien ook leuk om te weten hoe het natuurlijk met Sarah gaat. Nou op het ogenblik zit ze nog steeds in Engeland en om precies te zijn in Londen bij haar tante. Ze heeft daar een afspraak bij de kliniek morgen en hopelijk geeft dat wat uitslag over hoe nu verder en kan ze alles regelen zodat ze weer naar Denemarken kan komen om het programma af te draaien, want ze is nog steeds heel zeker dat ze nog naar Afrika wil en dat is door dit allemaal nog meer versterkt. Waar ze het vandaan heeft weet ze niet helemaal maar ze denkt zelf aan Zimbabwe 5 jaar geleden toen ze daar was, maar zeker is het niet. Maar dan moet je ook nog eens gaan nadenken met wie je allemaal naar bed bent geweest en die je moet bellen om te zeggen dat ze zich ook moeten laten testen. Op zich best lastig om te doen denk ik zelf. Gelukkig waren het er niet veel zoals ze zelf al zei, maar blijft lastig. Voor hun allen een geluk is dat ze tot nu toe allemaal HIV negatief zijn getest. Dit was voor Sarah wel een hele opluchting. Het wachten is nog op haar laatste vriendje en die krijgt donderdag uitslag dus Fingers crossed en hopen voor de best. Maar ze is nog wel een beetje in shock toestand en haar familie pakt het gelukkig vrij goed op al was het wel zwaar om te vertellen allemaal. Kan er lang over uitweiden en dat komt door ingewikkeld familie stamboom dus dat wordt misschien later eens uitgelegd als ik niets te vertellen heb. ( net alsof dat voor zal komen!!!) misschien dan es een keertje een kort verhaal zou ook leuk zijn denken jullie niet???
Nou op dit moment zit ik aan de grens van Kopenhagen en werk ik in een kajak,boogschieten, hardloop kamp als chauffeur. Aangezien tante Miepie hier alle rijbewijzen heeft en ze hier een chauffeur te kort kwamen om met een busje+ aanhanger te rijden. Nou is erg leuk want ik rij van strand naar strand met allemaal Denen in de auto en dan geniet ik even van de zon en hoe warm het wel niet is en dan wil ik ook nog wel eens klagen over de warmte( erg slim en ik ga nog wel naar Afrika), maar geloof dat Nederland ook aardig warm is. De school hier is echt geweldig staat mooi op de ruimte aan een groot meer waar je nu jammer genoeg niet in kan zwemmen door alle algen groei maar toch het ligt aan een meer en tussen de bomen. Heb hier een kamertje is net een hotel met douche en wc zomaar voor mezelf dat is eens wat anders dan het te moeten delen met 20 andere mensen. Dus zeg maar rustig Jik geniet weer op volle teugen en mij rijvaardigheden worden af en toe ook op de proef gesteld en uitgedaagd en ja, we gaan geen uitdaging uit de weg, maar lesgeven in achteruit rijden valt niet mee als mensen niet luisteren naar wat je zegt, maar zoals mijn Bijdehandboekje me verteld: “Geduld is een schone zaak en goed voor de Ziel.”
Dit vind ik is mooi einde van het verhaal voor vandaag.

Leafs