Zo dichtbij…….

Ja, mensen het is heel dichtbij en dit onderwerp gaat niet over wat jullie denken dat het is, want dat is het namelijk niet. Het gaat niet over mijn vertrek naar Afrika, hoewel dat ook dichtbij is natuurlijk. Nee, dit gaat over iets wat ik denk één van mijn serieuze stukken wordt in mijn schrijvers carrière. Dus ga er lekker voor zitten zou ik bijna zeggen, maar een lekker stuk gaat het ook niet worden. Denk zelf zo dat het misschien niet helemaal verstandig is om dit te bespreken hier zo op het net, maar jullie willen allemaal op de hoogte blijven van wat ik allemaal beleef en mee maak en daar hoort dit ook zeker bij. Jemig ben erg serieus, had niet verwacht dat ik dat nog zou kunnen, jullie???
Maar goed nee het is zo gisteravond ben ik voor de laatste keer teruggebracht door mijn paps en Gerben(vriend van mijn zus). En natuurlijk zodra je terug bent is het gelijk weer terug in reality en met Jik dit moet gedaan worden, Jik dat moet gedaan worden, Jik kun je dit niet ff snel regelen. Leuk allemaal maar mag Jik misschien ook ff uitpakken??? Zat er niet echt in en dan ook niet ff iedereen weer opzoeken zat er niet in. Ja, waren ook mensen die terug kwamen van vakantie of terug uit Afrika waar je ff mee kon kletsen. Nope zat er niet in. Dus ik kwam ook pas laat achter dat Sarah van April team nog niet terug was van haar vakantie in Engeland. Meestal zit ik bovenop het nieuws maar deze keer nog niet, je kan niet alles hebben. Dus maar goed ik kreeg wel te horen dat Tina onze directrice zou vertellen waarom Sarah later terug komt dan gepland. Nou dan weet je wel dan is er iets niet helemaal aan de haak. Zeg maar niet schoon aan de haak. Nou vanochtend kregen we dan allemaal het verlossende woord het is namelijk zo dat Sarah heeft in haar vakantie de dokter bezocht om zich te laten vaccineren en zich te laten testen voor HIV/AIDS.
Ja, jullie voelen hem al aan komen het is inderdaad waar Sarah is dus wel HIV positief getest. EN als je zoiets hoort dan is het toch altijd wel weer dichtbij moet ik je vertellen. Dit gevoel heeft iedereen hier nu even weer. Kijk als het om mensen gaat die je niet kent of het zijn patiënten dan is het toch altijd anders ik weet het niet. Het is altijd raar als je mensen heel persoonlijk kent ziek worden wat ze dan ook maar krijgen. Zo dat was mijn koude douche van vandaag, maar heb nog even met Sarah gesproken ze belde mij. Duur telefoontje maar wel gezellie zo vanuit Engeland. En het is gewoon prettig om te vragen hoe het met haar gaat. Maar verbazingwekkend goed en ze komt terug volgende week en blijft dit ook zeker doen, want ja, ze heeft nog steeds zoiets van we moeten toch door gaan met wat we doen en dat is HIV/AIDS preventie en alles wat erbij hoort. Maar nu blijkt wel weer dat het niet alleen in Afrika is en dat het ook verschrikkelijk uitbreidt in Europa niet alleen in het Oostblok maar overal. Dus misschien moeten we onszelf maar een keertje verder ontwikkelen en doen zoals het hoort anders krijgen wij straks ook ontwikkelingshulp om volksziekte nr. 1 te bestrijden.
Zo dit was even totaal iets anders van mijn kant. Tot later want het is alweer 1 uur ’s nachts en ik moet misschien toch maar even slapen, want morgen ga ik naar Legoland samen met Harmke, René en John. Die zijn hier ff een paar daagjes om mij te bezoeken en te checken of ik werkelijk wel wat uitspook hier. Nou de komende dagen dus niets, want ik moet hun wat entertainen. Haha.
Trusten

Leafs